Waarom de sportieve ’tuck in’ sowieso onzin is.

In het verleden heb ik ‘navel in’ ongetwijfeld als sportinstructeur óók wel eens gezegd. Fitvak leert je dit aan en ook bij m’n PT opleiding was dit ‘de norm’. Na een specialisatie richting pre- en postnataal stapte ik daar héél snel vanaf. Voortschrijdend inzicht, wordt dat ook wel genoemd ;).

(Elke sporter die nu gaat gillen. Stil. En lees door).

Dat het aanspannen van je corespieren een functie kan hebben, ontken ik zeker niet. En dat ‘navel in’ voor de meeste mensen een duidelijke én op te volgen cue is; snap ik. Maar is het optimaal? Verre van.

Het aanspannen van je corespieren (wat de onderliggende bedoeling is van die navel in), is bedoeld om je wervelkolom te beschermen. Je core vormt daarmee de beschermlaag van je intra abdominale druksysteem. Dit is een samenwerking van de spieren van je bekkenbodem, rug, buik en middenrif. Zie het als een blikje: onderkant, rondom, bovenkant.

Wanneer daar druk op staat en die druk goed verdeeld wordt, is het systeem op z’n sterkst. Zit er een zwakke plek en voer je druk uit? Dan kreukel je het met gemak. En dus wil je die ‘druk’ reguleren en verdelen. Doe je dat door je navel in te trekken? Nope. Daarmee creëer je als het ware alleen maar een weak spot. Want A. spieren hebben niet onbeperkt uithoudingsvermogen (als je de hele dag met een ingetrokken navel staat en je vraagt écht functie van je rechte buikspieren, dan is die rek er wellicht niet meer) en B. Je verdeelt daarmee niet de druk over je hele core. Maar concentreert je enkel op je rechte buikspieren.Je wilt dus eigenlijk ‘de druk’ zoveel mogelijk verdelen. Om zo die 80 kilo deadlift te doen, een bal te smashen, die draai te maken, je kind te tillen of op de trampoline te kunnen zonder in je broek te piesen.

Je gehele core leren aan-spannen, maar vooral ook leren ont-spannen is dan veel zinvoller dan alleen maar die navel intrekken 😉 Meer weten? Stay tuned?